Czy za dużo dobrego cholesterolu HDL też szkodzi?
Wykonując dokładne badania laboratoryjne krwi pod kątem cholesterolu, zwykle jego poziom całkowity otrzymuje się w wynikach badań również z podziałem na frakcję tzw. złego i dobrego cholesterolu. Powszechnie wiadomo, że nadmierny poziom cholesterolu LDL, czyli tzw. złego, jest szkodliwy dla układu krwionośnego człowieka. Czy jednak wysokie stężenie w organizmie pacjenta cholesterolu HDL, nazywanego dobrym, nie powinno niepokoić? Tego właśnie dowiecie się z dzisiejszego artykułu! Zapraszamy do lektury!
W tym artykule znajdziesz:
1. Dobry i zły cholesterol
2. Jak działa cholesterol HDL na organizm?
Dobry i zły cholesterol
Jeśli lekarz mówi, że pacjent ma zbyt wysoki poziom cholesterolu, ma na myśli wysokie stężenie cholesterolu LDL w krwi. Przeciętnej osobie niewiele mogą mówić skróty hdl ldl, ale upraszczając, oznaczają one dobry i zły cholesterol. Jeśli stężenie tego drugiego wynosi więcej niż 100 mg/dl, należy podjąć radykalne kroki w celu jego zniwelowania. Potrzebna jest dieta pełna warzyw, owoców, chudego mięsa, tłuszczów roślinnych, ryb, produktów pełnoziarnistych i ograniczenie jedzenia słodyczy, tłustych i smażonych potraw czy picia alkoholu i palenia papierosów. Do tego należy stosować aktywność fizyczną i najlepiej przyjmować raz dziennie tabletkę np. preparatu Cholester zawierającego sterole roślinne i monakolinę K pozwalające na redukcję poziomu cholesterolu LDL. Co jednak uczynić, jeśli to cholesterolu HDL jest zbyt dużo?
Jak działa cholesterol HDL na organizm?
Cholesterol HDL, czyli tzw. dobry cholesterol, wpływa na zmniejszenie ryzyka wystąpienia chorób miażdżycowych. Jego stężenie u mężczyzn powinno wynosić maksymalnie 40 mg/dl, a u kobiet 50 mg/dl. Wskazuje się, że wartości powyżej 70 mg/dl mają przyczyniać się do redukcji ryzyka pojawienia się negatywnych zmian sercowo-naczyniowych oraz do wydłużenia życia pacjenta. Nie należy więc walczyć z wysokim poziomem dobrego cholesterolu, gdyż nie jest on w żaden sposób niebezpieczny dla człowieka, a wręcz przeciwnie.
Bardzo ważne jest podczas wykonywania badań krwi pacjenta sprawdzenie nie tylko stężenia całkowitego cholesterolu we krwi, które nie powinno być wyższe niż 200 mg/dl, ale i jego rozbicie na frakcję cholesterolu HDL i LDL. Wówczas lekarz może rozważyć, czy pacjent o stosunkowo wysokim stężeniu całkowitego cholesterolu będzie wymagał włączenia leczenia farmakologicznego czy też nie. Jeśli w jego krwi przeważać będzie poziom cholesterolu HDL, a poziom cholesterolu LDL będzie niższy niż 100 mg/dl, wówczas leczenie nie będzie koniecznością, choć modyfikacja stylu życia na zdrowszy będzie pożądana.
Skomentuj